Perge
Perge to najważniejsze z miast starożytnej Pamfilii. Według legendy zostało założone w XIII wieku p.n.e. przez Mopsosa i Kalhasa. Mimo że położone było 12 km od morza, dzięki przepływającej tędy rzece, możliwy był handel morski. Stanowiło jeden z ważniejszych ośrodków kultu Artemidy. O jego świetności można przekonać się zwiedząjąc pozostałości miasta. Do dziś można zobaczyć ruiny nimfeum, ulicy kolumnowej, bramy ceremonialnej, łaźni, gimnazjonu, teatru i stadionu. Wraz z wizytą św. Pawła rozpoczął się chrześcijański okres historii miasta, które w V wieku było nawet siedzibą biskupa. W VIII wieku Perge upadło w wyniku najazdów Arabów.
Ruiny Perge położone są niespełna 20 km od Antalyi. Do czasów obecnych przetrwały przede wszystkim obiekty z okresu rzymskiego. Wyjątek stanowi grecka brama z III w. p.n.e. Teren jest bardzo rozległy i na dokładne zwiedzanie trzeba przeznaczyć kilka godzin. Dwa najlepiej zachowane budynki, czyli teatr i stadion, położone są przy drodze dojazdowej do Perge.
Teatr - położony jest przy drodze prowadzącej do Perge. Jest to budowla łącząca cechy greckie i rzymskie. W okresie swojej świetności mógł pomieścić około 15 tysięcy widzów. Budynek skene dobudowany został później. Wiadomo, że był dwupiętrowy i bogato zdobiony.
Stadion - to jeden z najlepiej zachowanych i największych tego typu obiektów w Turcji. Został zbudowany w II wieku n.e. i mógł pomieścić 12 tysięcy widzów.
Ulica kolumnadowa - Perge było podzielone na cztery części przez dwie główne ulice kolumnadowe, przecinające się w centrum miasta. Jedna z ulic biegła od bramy hellenistycznej do Akropolu. Wzdłuż ok. 300-metrowej ulicy handlowej zachowały się kolumnady. Druga główna ulica biegła ze wschodu na zachód, a na jej końcach były bramy miejskie. Środkiem obu ulic poprowadzono kanały, doprowadzające wodę do fontann i łaźni, pod którymi położono rury odprowadzające ścieki.
Mury obronne - zostały zbudowane w III wieku p.n.e. Wraz z wieżami obronnymi zachowały się w dobrym stanie.
Nimfeum Hadriana - bywają nazywane fontanną Hadriana. Nimfeum stanowi początek kanału, który rozprowadzał wodę po Perge. Woda sprowadzana ze wzgórza gromadzona była w basenie przed budynkiem. Była to również pewnego rodzaju brama wiodąca na akropol.
Rzymska brama - to de facto dwie bramy - zewnętrzna i wewnętrzna. Pomiędzy nimi znajduje się dziedziniec. Po obu stronach zewnętrznej bramy zbudowano wieże obronne. Wewnętrzna brama powstała wcześniej.
Agora - to kwadratowy plac o boku długości 65 metrów. Powstała w IV wieku n.e. Dawniej agorę otaczały kolumnady. Pośrodku placu jest okrągła struktura, której przeznaczenie nie jest pewne.
Łaźnie rzymskie - powstały w III wieku n.e. Składały się z pięciu pomieszczeń oraz dziedzińca. To jeden z najlepiej zachowanych budynków łaźni antycznych na terenie Turcji.
Przy łaźni znajdowała się palestra czyli teren do ćwiczeń fizycznych.
Grobowiec Plankii Magny - przed bramami miejskimi znajdują się pozostałości grobowca Plankii Magny, fundatorki wielu budowli na terenie Perge.
Brama hellenistyczna i dziedziniec wewnętrzny - brama jest najbardziej charakterystycznym symbolem miasta. Z obu jej stron stoją kamienne wieże. Pomiędzy bramą hellenistyczną a bramą rzymską znajduje się duży dziedziniec, dawniej ozdobiony posągami. Po jego zachodniej stronie znajdował się propylon czyli brama prowadząca do łaźni.
Domy mieszkalne - na terenie stanowiska archeologicznego zobaczyć można także pozostałości domów mieszkalnych, z których część była dwukondygnacyjna. Każdy budynek posiadał zbiornik na wodę oraz toalety.
Kościoły wczesnochrześcijańskie - na terenie dawnego miasta zachowało się kilka budowli z okresu chrześcijańskiego, m.in. kościoła z VI wieku n.e. oraz trójnawowej bazyliki z V-VI w. n.e.
Akropol - po północnej stronie Perge wznosi się wzgórze akropolu. To właśnie tutaj odkryto najstarsze ślady osadnictwa.
Nekropolie - nekropolie w Perge znajdowały się poza murami miejskimi. Znalezione tu przedmioty przeniesiono do Muzeum Archeologicznego w Antalyi.
